موارد مصرف متوکلوپرامید

متوکلوپرامید سبب افزایش انقباضات عضلات موجود در قسمت فوقانی دستگاه گوارشی میشود. این وضعیت باعث میشود تا سرعت تخلیه مواد موجود در معده به داخل روده افزایش پیدا کند.

متوکلوپرامید بصورت کوتاه مدت برای درمان سوزش سر دل ناشی از رفلاکس معده در افرادی که با سایر داروها درمان نشده اند مورد استفاده قرار میگیرد.

متوکلوپرامیدهمچنین برای درمان تخلیه شدن آهسته معده در افراد مبتلا به دیابت که میتواند با علایمی همچون حالت تهوع، استفراغ، سوزش سر دل و از دست دادن اشتها همراه باشد استفاده میشود.

اطلاعات مهم در مورد متوکلوپرامید

از مصرف متوکلوپرامید بیش از مقدار و زمان توصیه شده خودداری کنید. این دارو نباید بیش از 12 هفته مورد استفاده قرار گیرد.

مصرف بیش از حد یا طولانی مدت متوکلوپرامید میتواند سبب بروز اختلالات جدی حرکتی شود که ممکن است برگشت پذیر نباشد. علایم این اختلال میتواند شامل حرکات غیر قابل کنترل عضلات لب ها، زبان، چشم ها، صورت، بازو ها یا پا ها باشد. هرچه دوره مصرف متوکلوپرامید طولانی تر باشد احتمال وقوع این اختلالات بیشتر است. ریسک وقوع این وضعیت در زنان، افراد مبتلا به دیابت و افراد مسن بیشتر از سایرین است.

درصورت داشتن آلرژی نسبت به متوکلوپرامید، خونریزی و انسداد در معده یا روده ها، صرع یا سایر مشکلات تشنجی و یا داشتن تومور در غده آدرنال؛ نباید از این دارو استفاده کنید.

پیش از مصرف متوکلوپرامید درصورت داشتن بیماری کبدی یا کلیوی، نارسایی احتقانی قلب، فشار خون بالا، دیابت، پارکینسون و سابقه افسردگی با پزشک مشورت کنید.

از مصرف الکل اجتناب کنید. الکل میتواند سبب تشدید برخی از عوارض جانبی متوکلوپرامید شود.

درصورت داشتن هریک از این موارد مصرف دارو را متوقف کرده و به پزشک مراجعه کنید: لرز، حرکات غیر قابل کنترل عضلات، تب، سفتی عضلات، گیجی، عرق کردن، ضربان قلب تند یا نامنظم، تنفس سریع، افسردگی، افکار مرتبط با خودکشی و آسیب زدن به خود، توهم، اضطراب، آشفتگی، تشنج و یا زردی پوست و چشم ها.

پیش از مصرف متوکلوپرامید

درصورت داشتن هریک از موارد زیر نباید از متوکلوپرامید استفاده کنید:

• داشتن آلرژی نسبت به متوکلوپرامید
• خونریزی و انسداد در معده یا روده ها
• وجود حفره در معده یا روده ها
• صرع یا سایر مشکلات تشنجی
• داشتن تومور در غده آدرنال

برای حصول اطمینان از مضر نبودن مصرف متوکلوپرامید درصورت داشتن هریک از موارد زیر پزشک را مطلع سازید:

• بیماری کلیوی
• بیماری کبدی به ویژه سیروز کبدی
• نارسایی احتقانی قلب یا اختلال در ریتم ضربان قلب
• فشار خون بالا
• سرطان سینه
• پارکینسون
• دیابت (دوز انسولین مصرفی ممکن است تغییر کند)
• افسردگی یا بیماری های روانی

انتظار نمیرود که متوکلوپرامید برای جنین مضر باشد. درصورتی که باردار هستید و یا تصمیم به باردار شدن دارید پزشک را مطلع سازید.

متوکلوپرامید میتواند وارد شیر مادر شده و به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. در دوران شیر دهی بدون توصیه پزشک از متوکلوپرامید استفاده نکنید.

قرص های تجزیه شونده متوکلوپرامید میتوانند حاوی فنیل آلانین باشند. درصورتی که مبتلا به فنیل کتونوری هستید پیش از مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید.

متوکلوپرامید نباید توسط کودکان مصرف شود.

نحوه مصرف متوکلوپرامید

دارو را طبق دستور پزشک مصرف نمایید. تمام راهنمایی های موجود در بسته بندی دارو را به دقت مطالعه کنید. متوکلوپرامید معمولا برای 4 تا 12 هفته مورد استفاده قرار میگیرد.

متوکلوپرامید را 30 دقیقه پیش از غذا مصرف کنید.متوکلوپرامید معمولا پیش از وعده های غذایی و در زمان خواب مصرف میشود.

پزشک شما ممکن است مصرف دارو را تنها هنگام نیاز و همراه با غذاهایی که سبب سوزش سر دل میشوند تجویز کند. دستورات پزشک را مد نظر داشته باشید.

میزان دوز داروی مایع را با استفاده از قاشق های مخصوص اندازه گیری دوز دارو بسنجید.

برای مصرف قرص های تجزیه شونده متوکلوپرامید:

• تا زمانی که قصد استفاده از دارو را ندارید آنرا از بسته بندی خارج نکنید. پیش از برداشتن قرص مطمئن شوید که دستانتان خشک است. اگر قرص در دست تان شکسته یا حل شود آنرا دور انداخته و قرص جدیدی بردارید.
• قرص را روی زبان تان بگذارید. دارو بلافاصله شروع به حل شدن خواهد کرد. از بلعیدن قرص اجتناب کنید و اجازه دهید بدون جویدن در دهان تان حل شود.
• قرص حل شده را برای چندین بار ببلعید. برای کمک به حل شدن دارو احتیاجی به مصرف مایعات نمی باشد.

از مصرف اشکال گوناگون متوکلوپرامید بصورت همزمان خودداری کنید. دارو را در دمای اتاق و دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید. زمانی که از دارو استفاده نمیکنید درب آن را محکم ببندید. پس از توقف مصرف دارو ممکن است با علایم ناشی از ترک دارو مانند سردرد، سرگیجه یا عصبی بودن مواجه شوید. درمورد پیشگیری از بروز علایم ناشی از ترک دارو با پزشک مشورت کنید.

در صورت فراموش کردن مصرف دارو:

به محض متوجه شدن، داروی فراموش شده را مصرف کنید. اگر به نوبت مصرف بعدی دارو زمان اندکی مانده است از مصرف داروی فراموش شده پرهیز کنید. از مصرف داروی اضافی جهت جبران نوبت از دست رفته خودداری کنید.

درصورت مصرف بیش از حد (اووردوز) فورا به اورژانس مراجعه کنید. علایم اووردوز میتواند شامل خواب آلودگی، گیجی، لرزش و حرکات غیر قابل کنترل در صورت یا گردن و یا تشنج باشد.

این دارو میتواند سبب مختل شدن تفکر و واکنش های بدن شود. حین انجام کارهایی مانند رانندگی که به هوشیاری و دقت نیاز دارند بیشتر احتیاط کنید.

عوارض جانبی متوکلوپرامید

در صورت بروز علایم واکنش آلرژیک( کهیر ، مشکل در تنفس ، تورم صورت ، لب ها ، زبان و گلو) فورا به مراکز درمانی و اورژانس مراجعه کنید.

درصورت داشتن علایم اختلال در حرکت که در 2 روز اول مصرف دارو میتواند رخ دهد استفاده از دارو را متوقف کرده و به پزشک اطلاع دهید:

• لرزیدن و تکان خوردن بازو ها و پاها
• حرکات غیر قابل کنترل در عضلات صورت (جویدن، لبخند زدن، حرکات زبان، چشمک زدن یا حرکات چشم)
• هرگونه حرکات غیر قابل کنترل و غیر طبیعی در ماهیچه ها

درصورت داشتن هریک از علایم جدی زیر استفاده از دارو را متوقف کرده و به پزشک اطلاع دهید:

• حرکات آرام یا تند و تیز ماهیچه ها، مشکل در حفظ تعادل و راه رفتن
• ماسک مانند شدن ظاهر صورت
• سفتی شدید عضلات، تب شدید، عرق کردن، گیجی، ضربان قلب تند یا نامنظم، سردرد، لرز و احساس از حال رفتن
• افسردگی و افکار مرتبط با خودکشی و آسیب زدن به خود
• توهم، اضطراب، آشفتگی، احساس وحشت زدگی
• ورم، احساس تنگی نفس، افزایش وزن سریع
• زردی پوست و چشم ها
• تشنج

عوارض جانبی متوکلوپرامید که از اهمیت کمتری برخوردار هستند:

• احساس خستگی، خواب آلودگی و بی قراری
• سردرد، مشکلات خواب (بی خوابی)
• تهوع، استفراغ و اسهال
• حساس شدن و تورم پستان
• تغییرات در چرخه قاعدگی
• ادرار کردن بیش از حد معمول

تداخلات دارویی

پیش از مصرف متوکلوپرامید، در صورت استفاده مداوم از داروهایی که سبب خواب آلودگی میشوند (داروهای ضد سرماخوردگی یا آلرژی، ضد درد های حاوی مخدر، قرص های خواب آور، شل کننده عضلات و داروهای مرتبط با افسردگی، اضطراب و تشنج) با پزشک مشورت کنید. این دارو ها میتوانند سبب تشدید خواب آلودگی شوند.

درصورت استفاده از داروهای دیگر، به ویژه موارد ذکر شده در لیست زیر پزشک را در جریان بگذارید:

• استامینوفن
• سیکلوسپورین
• دیگوکسین
• گلیکوپیرولات
• انسولین
• لوودوپا
• مپنزولات
• تتراسایکلین
• آتروپین،بنزوتروپین، دیمن هیدرینات، اسکوپولامین
• داروهای مرتبط با مثانه و دفع ادرار مانند داریفناسین، فلاووکسات، اکسی بوتینین، تولترودین یا سولیفناسین
• داروهای مرتبط با فشار خون
• آتروونت، اسپیریوا
• داروهای مرتبط با روده تحریک پذیر: دی سیکلومین، هیوسیامین، پروپانتلین
• مهار کننده های مونو آمین اکسیداز: فورازولیدون، ایزوکربوکسازید، فنلزین، راساژیلین، سلژیلین و...
• داروهای مرتبط با بیماری های روانی: کلرپرومازین، کلوزاپین، هالوپریدول، الانزاپین، پروکلوپرازین، ریسپریدون و...

سایر داروها که شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی میشوند، ممکن است با متوکلوپرامید تداخل ایجاد کنند. درمانگران خود را در جریان همه داروهایی که در حال حاضر از آنها استفاده می کنید و هر دارویی که استفاده از آن را شروع یا قطع کرده اید، قرار دهید.

پرسش سوال

اگر هنوز سوالی در رابطه با متوکلوپرامید دارید. میتوانید آن را در انجمن پرسش و پاسخ مطرح کرده و متخصصین مربوطه در وب سایت به آن جواب دهند.

مترجم: فرهاد نامدار
نوشته شده در 18 اسفند 1396
مرجع : www.drugs.com